Η δέσμευση του Ελεγκτικού Συνεδρίου από την αθωωτική ποινική απόφαση υπάρχει αποκλειστικά και μόνο υπό την προϋπόθεση ότι τα πραγματικά περιστατικά για τα οποία διώχθηκε ποινικά το προτεινόμενο προς καταλογισμό πρόσωπο, το οποίο αθωώθηκε, έστω και λόγω αμφιβολιών, ταυτίζονται με αυτά στα οποία στηρίζεται ο καταλογισμός του. Απαιτείται επομένως να παρουσιάζεται συνάφεια με την ποινική δίκη που προηγήθηκε.
Εφόσον η συγκεκριμένη συνάφεια διαπιστωθεί τότε το διοικητικό αρμόδιο όργανο οφείλει να μην διαφοροποιηθεί από την απόφαση. Πιο συγκεκριμένα, απαγορεύεται να διαφοροποιηθεί από την αθωωτική κρίση είτε μέσω διαφορετικής δικαιοδοτικής κρίσης, είτε μέσω της αιτιολογίας που θα δώσει σε αυτήν, καθώς με αυτό τον τρόπο θα απειλούταν η ενότητα του δικαίου αλλά και θα υπήρχαν αντιφατικές μεταξύ τους κρίσεις για το ίδιο ζήτημα.
Όπως γίνεται αντιληπτό, τα ανωτέρω εφαρμόζονται σε περίπτωση που εν όψει της διοικητικής δίκης προκύψει η ανάγκη εξέτασης της προγενέστερης αθωωτικής κρίσης αλλά και σε περίπτωση που εξεταστούν νέα αποδεικτικά μέσα, τα οποία ελήφθησαν υπόψη από το δικαστήριο και κρίνονται και στην παρούσα δίκη χρήσιμα.
Για πιο λεπτομερή μελέτη της απόφασης πατήστε εδώ.
Πηγή: Eλεγκτικό Συνέδριο
