Σε οικογενειακή υπόθεση όπου υπήρχε δικαστική παραχώρηση της χρήσης της οικογενειακής στέγης σε ένα εκ των συζύγων, μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου, που έγινε κατ’ αντιδικία, υποχρεώθηκε ο παραμένων σύζυγος να αποχωρήσει μετά την εις βάρος του έκδοση αποφάσεως ασφαλιστικών νομής.
Η απόφαση αναφέρθηκε στην εκ του άρθρου 1393 εδ. α ΑΚ παραχώρηση της αποκλειστικής χρήσης της οικογενειακής στέγη σε ένα σύζυγο, εφόσον αυτό επιβάλλουν λόγοι επιείκειας ενόψει των ειδικών συνθηκών του καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος των τέκνων, για διαμονή ανεξαρτήτως του ποιος είναι ο κύριος αυτής της στέγης.
Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι το δικαστήριο, μέσα στην εξουσία του να προστατεύσει την οικογένεια σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, έχει την ευχέρεια να παραχωρήσει την αποκλειστική χρήση της οικογενειακής στέγης στον έναν από τους συζύγους, ακόμη και αν αυτός δεν έχει εμπράγματο ή ενοχικό δικαίωμα στο ακίνητο.
Η παραπάνω ρύθμιση της ΑΚ 1393 είναι προσωρινή, αφού συναρτάται με την ύπαρξη του γάμου και την υποχρέωση των συζύγων για παροχή χρήσης οικογενειακής στέγης. Η προστασία αναφέρεται μόνον στην διάρκεια της διακοπής της συμβίωσης και όχι μετά τη λύση του γάμου, με την οποία παύει αυτή η υποχρέωση. Αν η διάσταση καταλήξει σε διαζύγιο, μόλις η σχετική απόφαση καταστεί αμετάκλητη, θα ισχύσουν για την οικογενειακή στέγη, εν όψει του κενού που υπάρχει στη νομοθεσία, οι γενικές διατάξεις του ενοχικού και εμπράγματου δικαίου.
Αν η ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης έχει γίνει με δικαστική απόφαση και επακολούθησε αμετάκλητη λύση του γάμου, η αναγκαστικού χαρακτήρα υποχρέωση που θεσπίζει η άνω διάταξη παύει αυτοδικαίως, με άμεση συνέπεια την αναβίωση όλων των δικαιωμάτων του συζύγου, κυρίου ή νομέα και την ταυτόχρονη κατάλυση του δικαιώματος χρήσης της οικογενειακής στέγης του άλλου συζύγου κατόχου. Αν ο τελευταίος παρά την κατάλυση του δικαιώματός του, αρνείται την απόδοση του ακινήτου στο δικαιούχο πρώην σύζυγο, μπορεί αυτός να ζητήσει την απόδοσή του με τις οικείες αγωγές, εμπράγματες περί νομής ή ενοχικές (ΕφΑθ 5040/2010, ΕλΔ 2013,480, ΕφΠατρ 145/2009 ΑΧΑΝΟΜ 2010.199).
Στην προκειμένη περίπτωση παρεδόθη η οικογενειακή στέγη με κοινοποίηση αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων νομής στην αυθαιρέτως παραμένουσα σύζυγο εκ μέρους του ιδιοκτήτη σύζυγο, μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου.