Thess Lawyer

Επιτυχής απόφαση του γραφείου μας – Δικαιολόγηση εκπροθέσμου έφεσης και αποφυλάκιση εντολέα μας

Το γραφείο μας χειρίστηκε υπόθεση εντολέα μας, ο οποίος είχε καταδικαστεί ερήμην του, προ δεκαετίας σε κάθειρξη έξι ετών, χωρίς να το γνωρίζει λόγω λανθασμένων επιδόσεων σε διεύθυνση που δε διέμενε. Δυνάμει της εν λόγω καταδικαστικής απόφασης που εκκρεμούσε εναντίον του, συνελήφθη και οδηγήθηκε σε Σωφρονιστικό ίδρυμα της χώρας προς το σκοπό της έκτισης της ποινής του.

Το δικηγορικό μας γραφείο προέβη σε ένα ένδικο βοήθημα επίλυσης δισταγμών και αμφισβητήσεων για την ανασταλτική δύναμη τυχόν ασκηθησόμενης έφεσης (άρθρο 472 ΚΠΔ) και σε άσκηση έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης, και κατόρθωσε να αποδείξει την άγνοια του εντολέα μας για την εν λόγω απόφαση καθώς και τη διαμονή του σε έτερη διεύθυνση που οδήγησε στη μη λήψη γνώσης της κατηγορίας, η οποία επιβεβαιωνόταν και από την απουσία του από το εν λόγω δικαστήριο αλλά και από τη μη άσκηση των δικαιωμάτων του ως κατηγορουμένου.

Πετύχαμε εκ πρώτης την αποφυλάκισή του και στη συνέχεια το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, δικαιολόγησε το αυτονόητα εκπρόθεσμο της έφεσής του, παύοντας οριστικά λόγω παραγραφής την ποινική δίωξη εναντίον του.

Σημαντική περικοπή της με αριθμό 331/2023 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων είναι η εξής:

“…Ωστόσο με βάση την αρχή ότι  «ουδείς υποχρεούται στα αδύνατα (impossibilium nulla est obligatio )» είναι επιτρεπτή η εκπρόθεσμη άσκηση της εφέσεως, όταν συντρέχει λόγος ανωτέρας βίας ή ανυπέρβλητου κωλύματος. Ως ανωτέρα βία, η οποία δικαιολογεί την εκπρόθεσμη άσκηση του ενδίκου μέσου και συνακόλουθα της εφέσεως, κατ’ αποφάσεως πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, νοείται κάθε γεγονός, είτε αντικειμενικό, είτε σχετικό με το πρόσωπο του δικαιουμένου στην άσκηση του ενδίκου μέσου, απρόβλεπτο και εξαιρετικό, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μπορούσε να αποτραπεί με  μέτρα εξαιρετικής επιμέλειας και σύνεσης, ενώ ως ανυπέρβλητο κώλυμα θεωρείται εκείνο που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του εκπροθέσμως ασκούντος το ένδικο μέσο διαδίκου που δεν μπορούσε να υπερνικηθεί από αυτόν με κανένα τρόπο…

Στην προκείμενη περίπτωση από τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν σε συνδυασμό με τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων αποδείξεως, στο ακροατήριο και τις παρασχεθείσες από τον εκκαλούντα- κατηγορούμενο εξηγήσεις αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Με την υπ’ αριθμό  ………… απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης ο εκκαλών- κατηγορούμενος καταδικάσθηκε ερήμην σε ποινή καθείρξεως έξι (6) ετών για την πράξη …………. που τελέσθηκε στην ………… τα έτη ……. . Η εν λόγω απόφαση επιδόθηκε προς τον κατηγορούμενο την …. Δια θυροκολλήσεως στην κατοικία του στην  ………. ( οδός…..) [βλ. από ………. Αποδεικτικό επιδόσεως Αρχ/κα ……….]. Προ τη άνω επιδόσεως  είχε προηγηθεί επίδοση αποσπάσματος της παραπάνω αποφάσεως στον εκκαλούντα- κατηγορούμενο κατ’ άρθρο 273 εδ. ε΄ του ισχύοντος  τότε ΚΠΔ  και ειδικότερα στη Διευθύνουσα την Γραμματεία της Εισαγγελίας Εφετών Θεσσαλονίκης (βλ.  από ….. αποδεικτικό επιδόσεως) επειδή ο εκκαλών- κατηγορούμενος παρέλειψε να διορίσει αντίκλητο. Ο τελευταίος άσκησε έφεση  κατά της αποφάσεως αυτής την ….., ήτοι, μετά την εκπνοή της  δεκαήμερης προθεσμίας από την επίδοση της αποφάσεως. Αποδείχθηκε, όμως, ότι ο κατηγορούμενος κατά το χρόνο της θυροκολλήσεως της αποφάσεως στην ως άνω διεύθυνση και μέχρι την άσκηση της εφέσεως, δεν διέμενε στην ως άνω  οδό (…….), αφού, από το έτος …… διέμενε στο …. (οδός …..), πλην  των ετών …., που μετοίκησε στο εξωτερικό (………….) λόγω της ενσκύψασας στην Χώρα μας οικονομικής κρίσεως. Στην (πατρική) οικία της οδού ….. διέμενε η εξετασθείσα ως άνω μάρτυρας- αδερφή του, με την οποία, όμως, οι σχέσεις τους ήσαν διαταραγμένες και η τελευταία, καθ’ ομολογίαν της, ουδέποτε τον ενημέρωσε για την γενόμενη επίδοση (με θυροκόλληση) την παραπάνω αποφάσεως, ούτε ο εκκαλών-κατηγορούμενος πληροφορήθηκε καθ’ οιονδήποτε  τρόπο για τη γενόμενη ως άνω επίδοση της αποφάσεως προς αυτόν (δι’ επιδόσεως της προς την Διεύθυνση την Γραμματεία της Εισαγγελίας), το πρώτον, δε, πληροφορήθηκε την ύπαρξη της εκκαλούμενης αποφάσεως από το ΑΤ ….. όταν και συνελήφθη. Τα γεγονότα αυτά τον εμπόδισαν να ασκήσει το ένδικο μέσο της εφέσεως εμπρόθεσμα. Πρέπει λοιπόν, σύμφωνα με τις προεκτειθείσες σκέψεις, να συγχωρηθεί το εκπρόθεσμο του ασκηθέντος από τον κατηγορούμενο ενδίκου μέσου, να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση του και να εξαφανιστεί η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό..”

Το εξειδικευμένο ποινικό τμήμα του γραφείου μας είναι στη διάθεσή σας για να αναλάβει την υπόθεσή σας.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.