Με τον Κανονισμό 1896/2006 θεσμοθετήθηκε μία ενιαία ευρωπαϊκή δικονομική διαδικασία, η οποία “ανοίγει” το δρόμο για τη διεκδίκηση υπερεθνικών απαιτήσεων. Ουσιαστικά, στόχευση της συγκεκριμένης πρόβλεψης ήταν η ελευθερία κίνησης των διαταγών πληρωμής, δίχως την ενδιάμεση διαδικασία κήρυξης εκτελεστότητας της διαταγής πληρωμής στο εκάστοτε κράτος, στο οποίο φέρεται προς πληρωμή.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της έκδοσης μιας ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής είναι η μονομέρεια της διαδικασίας, καθώς αυτή κινείται μόνο με πρωτοβουλία του δανειστή της αξίωσης, ο οποίος απευθύνεται στο καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο δικαστήριο και τηρουμένων των προϋποθέσεων και όρων που τάσσονται από τον Κανονισμό εκδίδει την ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής. Για χρηματική απαίτηση έως (είκοσι χιλιάδες) 20.000 ευρώ υλικά αρμόδιος είναι ο Ειρηνοδίκης ενώ για όλες τις υπόλοιπες χρηματικές απαιτήσεις, ο Δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου. Η τοπική αρμοδιότητα, δηλαδή το κατά τόπον αρμόδιο Δικαστήριο, προσδιορίζεται με βάση τις γενικές διατάξεις της τοπικής αρμοδιότητας δηλαδή με βάση τις διατάξεις των άρθρων 22 μέχρι και 41 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Με βάση τις διατάξεις αυτές, για παράδειγμα, αρμόδιο κατά τόπον μπορεί να είναι το Δικαστήριο [Ειρηνοδικείο ή Μονομελές Πρωτοδικείο] της κατοικίας του οφειλέτη, ή του τόπου έκδοσης του πιστωτικού τίτλου [πχ επιταγής] ή του τόπου αποδοχής ή πληρωμής της συναλλαγματικής.
Ουσιαστικά, η έκδοση της διαταγής πληρωμής είναι μία εξαιρετικά τυποποιημένη διαδικασία, η οποία περιορίζεται στον έλεγχο των τυπικών προϋποθέσεων που τάσσονται από τον Κανονισμό για την έκδοσή της, και κατά τα λοιπά δεν αποτελεί αποτέλεσμα κάποιας χρονοβόρας ακροαματικής διαδικασίας. Η αξίωση δε, δεν αμφισβητείται στο συγκεκριμένο στάδιο και τεκμαίρεται υπαρκτή. Στο παρόν στάδιο δεν υπάρχει καν ακρόαση του οφειλέτη.
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:
Αρχικώς, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 στην εν λόγω διαδικασία μπορούν να υπαχθούν αστικές και εμπορικές υποθέσεις διασυνοριακού χαρακτήρα, ανεξάρτητα από το είδος του Δικαστηρίου. Σύμφωνα δε με το δεύτερο εδάφιο αυτής της διάταξης αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού οι φορολογικές, τελωνειακές, ή διοικητικές υποθέσεις. Επιπροσθέτως, στο άρθρο 2 παρ. 2 παρατίθενται όλες οι διαφορές, οι οποίες εξαιρούνται από τη διαδικασία, ανεξάρτητα του διασυνοριακού τους χαρακτήρα, και είναι οι οικονομικές αξιώσεις από γαμικές διαφορές, οι διαφορές από διαθήκες και εν γένει κληρονομική διαδοχή, οι πτωχεύσεις, οι διαφορές, προκύπτουσες από κοινωνική ασφάλιση, οι αξιώσεις που απορρέουν από εξωσυμβατικές ενοχές. Πέραν των ανωτέρω που είναι απαραίτητο να συντρέχουν, ο δανειστής πρέπει να συμπληρώσει την αίτηση για έκδοση της ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής, το περιεχόμενο της οποίας αναλυτικά παρατίθεται στο άρθρο 7 του Κανονισμού και εφόσον προσκομίσει και αποδεικτικά έγγραφα της αξίωσής του, πετυχαίνει την έκδοση της ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής, η οποία επιδίδεται στον καθ’ ου. Ο Κανονισμός δεν τάσσει προθεσμία μέσα στην οποία πρέπει να επιδοθεί η ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής.
ΑΜΥΝΑ ΟΦΕΙΛΕΤΗ:
Με την ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής γνωστοποιείται στον οφειλέτη πως μπορεί να καταβάλει το ποσό που τάσσεται σε αυτήν, ή αλλιώς πως μπορεί να αντιταχθεί μέσα σε προθεσμία 30 ημερών από την επίδοσή της. Για αυτόν ακριβώς το λόγο πέρα από το έντυπο της ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής, ο δανειστής οφείλει να αποστείλει και το έντυπο της δήλωσης αντιρρήσεων, δίνοντας την ευκαιρία στον οφειλέτη σε περίπτωση που επιθυμεί να αντιταχθεί στην αξίωση. Αυτό ουσιαστικά επιτάσσεται από την ανάγκη προστασίας του οφειλέτη, ο οποίος αιφνιδιάζεται με την επίδοση σε αυτόν μίας ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής, για την οποία μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο δεν εξέθεσε τις απόψεις του.
Σε περίπτωση που παραδεκτώς κατατεθούν στη γραμματεία του εκδόσαντος την ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής δικαστηρίου, οι αντιρρήσεις του οφειλέτη (είτε αυτοπροσώπως με κατάθεση, είτε με αποστολή με κάποιο άλλο μέσο που είναι παραδεκτό σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους προέλευσης της διαταγής πληρωμής) τότε διανοίγεται κατ’ αντιδικία διαδικασία ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων, καθώς πλέον η αξίωση από μη αμφισβητούμενη καθίσταται αμφισβητούμενη.
Ωστόσο, σε περίπτωση που δεν κατατεθούν οι αντιρρήσεις παραδεκτώς ή δεν κατατεθούν καθόλου, τότε το μόνο που μένει είναι να κηρυχθεί εκτελεστή η ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής. Σύμφωνα με το άρθρο 18 του Κανονισμού αυτό γίνεται συμπληρώνοντας το έντυπο G των τυποποιημένων εγγράφων που βρίσκονται στο Παράρτημα του Κανονισμού, από το αρμόδιο δικαστήριο.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
H εκτέλεση διέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους εκτέλεσης, και για αυτό το λόγο όλα τα έγγραφα και έντυπα που αποστέλλονται προς τούτο πρέπει να είναι μεταφρασμένα στην ανάλογη γλώσσα (Άρθρο 21).
Όλα τα έντυπα που θα χρειαστείτε βρίσκονται στο διαδικτυακό χώρο https://e-justice.europa.eu/content_order_for_payment_procedures-41-el-el.do?member=1 .
To γραφείο μας έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με τον εν λόγω Κανονισμό και την έκδοση ευρωπαϊκών διαταγών πληρωμής και η ομάδα μας είναι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση.
