Στοιχείο, σύμφυτο με τη δημοκρατία είναι η ελευθερία της επικοινωνίας και η προστασία αυτής ,που θεσπίζεται ρητά στο άρθρο 19 του Συντάγματος.
‘Αρθρο 19: (Απόρρητο επιστολών, ανταπόκρισης & επικοινωνίας)
1. Tο απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι απόλυτα απαραβίαστο. Nόμος ορίζει τις εγγυήσεις υπό τις οποίες η δικαστική αρχή δεν δεσμεύεται από το απόρρητο για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων.
2. Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη συγκρότηση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες ανεξάρτητης αρχής που διασφαλίζει το απόρρητο της παραγράφου 1.
3. Απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση του άρθρου αυτού και των άρθρων 9 και 9Α.
Το απόρρητο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αρθεί από ιδιώτη, χωρίς την άδεια της αρμοδίας αρχής. Αρμόδια υπηρεσία για την προφύλαξη του απορρήτου είναι η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Τηλεπικοινωνιών. Ο όποιος πeριορισμός αυτού μπορεί να γίνει μόνο από τη συγκεκριμένη υπηρεσία και πάντα μετά από αιτιολογημένη απόφαση δικαστικού Συμβουλίου και σε άκρως εξαιρετικές περιπτώσεις μετά από εισαγγελική παραγγελία. Το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθρο 5Α ορίζει ένα πλαίσιο περιορισμών :
1. Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει. Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας, καταπολέμησης του εγκλήματος ή προστασίας δικαιωμάτων και συμφερόντων τρίτων.
2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.
Ειδικότερος νόμος περί της επιτρεπτής άρσης του απορρήτου είναι ο Ν.2225/1994 , ο οποίος στο άρθρο 4 παραθέτει μία άκρως περιοριστική λίστα εγκλημάτων για την απόδειξη των οποίων επιτρέπεται η άρση απορρήτου :
εσχάτη προδοσία (άρθρο 134 Π.Κ.)
– διάδοση εγγράφων, εικόνων ή παραστάσεων ή συνωμοσία με σκοπό την εσχάτη προδοσία (άρθρο 135§§1-2 Π.Κ.)
– απόπειρα δολοφονίας πρωθυπουργού, προέδρου της βουλής, αναπληρωτών τους, προέδρου κοινοβουλευτικού κόμματος (άρθρο 134Α Π.Κ.)
– βασανιστήρια και άλλες προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας (άρθρα 137Α Π.Κ., 137Β Π.Κ.)
– επιβουλή της ακεραιότητας της χώρας (άρθρο 138 Π.Κ.)
– προσβολή εναντίον της διεθνούς ειρήνης της χώρας (άρθρο 139 Π.Κ.)
– προδοσία της χώρας (άρθρο 140 Π.Κ.)
– στρατιωτική υπηρεσία στον εχθρό (άρθρο 143 Π.Κ.), υποστήριξη πολεμικής δύναμης του εχθρού (άρθρο 144 Π.Κ.)
– παραβίαση μυστικών της πολιτείας (άρθρο 146 Π.Κ.)
– κατασκοπεία που θέτει σε κίνδυνο τη χώρα ή σύμμαχο (άρθρο 148§2 Π.Κ.)
– νόθευση ή καταστροφή εγγράφων του κράτους (άρθρο 150 Π.Κ.)
– κατάχρηση πληρεξουσιότητας του κράτους (άρθρο 151 Π.Κ.)
– βία κατά πολιτικών σωμάτων και της κυβέρνησης (άρθρο 157 Π.Κ.)
– προσβολές κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας (άρθρο 168 Π.Κ.)
– εγκληματική οργάνωση (άρθρο 187§§1-2 Π.Κ.)
– πρόσκληση σε συνεισφορά για χρηματικές ποινές (άρθρο 207 Π.Κ.)
– κατάρτηση ένοπλης ομάδας (άρθρο 208 Π.Κ.)
– εμπρησμός που μπορεί να οδηγήσει σε ή είχε αποτέλεσμα το θάνατο (άρθρο 264 περ. β΄ – γ΄ Π.Κ.)
– έκρηξη (άρθρο 270 Π.Κ.)
– παραβάσεις σχετικές με τις εκρηκτικές ύλες (άρθρο 272 Π.Κ.)
– καταστροφή προστατευτικών εγκαταστάσεων που μπορεί να οδηγήσει σε ή είχε αποτέλεσμα θάνατο (άρθρο 275 β΄-γ΄ Π.Κ.)
– διατάραξη μετακίνσης με τρένο, πλοίο, αεροσκάφος που μπορεί να οδηγήσει σε ή είχε αποτέλεσμα θάνατο (άρθρο 291 Π.Κ.)
– ανθρωποκτονία με πρόθεση (άρθρο 299 Π.Κ.)
– αρπαγή (άρθρο 322 Π.Κ.)
– αρπαγή ανηλίκων (άρθρο 324 Π.Κ.)
– διακεκριμένες περιπτώσεις κλοπής (άρθρο 374 Π.Κ.)
– ληστεία (άρθρο 380 Π.Κ.)
– εκβίαση (άρθρο 385 Π.Κ.)
