Τις τελευταίες δύο ημέρες έχει απασχολήσει την επικαιρότητα ένα φρικτό γεγονός. Ειδικότερα, ένα πεντάχρονο αγόρι δέχτηκε επίθεση από δύο σκυλιά της ράτσας ροτβάιλερ. Τα σκυλιά της συγκεκριμένης ράτσας, γνωστά για την ιδιαίτερα επιθετική συμπεριφορά τους, έριξαν την περίφραξη του χώρου που κρατούνταν και με πολλαπλές δαγκωματιές και τραύματα επέφεραν το θάνατο του αγοριού.Ιδιοκτήτης των δύο αυτών σκυλιών είναι ενας 72χρονος συνταξιούχος, κατά του οποίου έχει ασκηθεί από τον Εισαγγελέα ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία εξ αμελείας.
Αυτό το τραγικό συμβάν θέτει επί τάπητος σοβαρά ζητήματα σχετικά με την ποινική ευθύνη του ιδιοκτήτη ζώων που προκαλούν ζημιές, σωματικές βλάβες.
Αρχικά, πρέπει να λεχθεί πως βάση για τη θεμελίωση ποινικής ευθύνης αποτελεί πράξη, η οποία απαραίτητο είναι να είναι εκούσια και ανθρώπινη. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεμελιωθεί ποινική ευθύνη εις βάρος κάποιου ζώου ή μίας φυσικής δύναμης. Αυστηρά απαιτείται η πράξη να είναι ανθρώπινη.
Ωστόσο, σε εξαιρετικές περιπτώσεις είναι δυνατόν να θεωρηθεί πως κάποιο ζώο προκαλεί την ποινική ευθύνη του ιδιοκτήτη του. Παραδείγματος χάριν σε περίπτωση που δοθεί εντολή από τον ιδιοκτήτη κάποιου ζώου στο ίδιο να επιτεθεί σε κάποιο άλλο πρόσωπο, τότε ο ιδιοκτήτης ευθύνεται με δόλο για την αντικειμενική υπόσταση που θα πληρωθεί , καθώς θεωρείται πως ο ίδιος ενεργεί και το ζώο απλά είναι το μέσον που τον εξυπηρετεί στην πλήρωση του εγκλήματος.
Βέβαια δεν απαιτείται η εντολή του ιδιοκτήτη για να θεμελιωθεί ποινική ευθύνη και πολλές φορές η ποινική ευθύνη του ιδιοκτήτη τίθεται σε άμεση συνάρτηση με ζητήματα σχετικά με τη φύλαξη και εποπτεία των κατοικιδίων ζώων. Πιο συγκεκριμένα πρέπει να λαμβάνονται όσο το δυνατόν περισσότερα μέτρα φύλαξης και προσοχής των ζώων αυτών και φυσικά η κάθε περίπτωση κρίνεται συγκεκριμένα. Για παράδειγμα δεδομένου πως ο κάθε ιδιοκτήτης γνωρίζει τις ιδιότητες της ράτσας του ζώου που έχει λαμβάνει και τα απαραίτητα δυνατά μέτρα για την αποτροπή οποιασδήποτε ζημίας. Καθώς τα ζώα δεν έχουν νου και δεν πράττουν εκούσια δεν ευθύνονται για οποιαδήποτέ τους ενέργεια. Μάλιστα σύμφωνα με το Ποινικό Δίκαιο δε θεωρούνται ως υποκείμενα που ενεργούν. Επομένως, επαφίεται στους ιδιοκτήτες να μεριμνούν για την κοινωνικοποίηση, τη φύλαξη και την εποπτεία των ζώων τους.
Ενδεικτικά αναφέρεται η απόφαση ΠεντΕφΑθ 2474/2010- ΑΠ 853/2011 στο σκεπτικό της οποίας αναφέρονται τα εξής : ” … παρά ταύτα η κατηγορουμένη δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα για την αποτροπή του ενδεχόμενου κινδύνου, όπως περιορισμό του σκύλου σε κλειστό χώρο, πρόσδεση κ.λ.π., το ανωτέρω δε αξιόποινο αποτέλεσμα που προκλήθηκε στην πολιτικώς ενάγουσα (σωματική βλάβη) η κατηγορουμένη δεν το προέβλεψε από έλλειψη της προσοχής της , την οποία όφειλε κατά τις ως άνω περιστάσεις αλλά και μπορούσε να καταβάλει, έχοντας μάλιστα υποχρέωση λόγω του επαγγέλματός και της ιδιότητάς της (ιδιοκτήτριας σκύλου), να καταβάλει ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή για την αποτροπή κάθε κινδύνου από την παρουσία του σκύλου πλησίον ξένων ανθρώπων”