Εκπροσωπήσαμε την εναγομένη εις βάρος της οποίας ασκήθηκε αγωγή απόδοσης του οφέλους άλλως της αποζημιώσεως χρήσεως, λόγω χρήσεως εκ μέρους αυτής και των τέκνων της, της εξ αδιαιρέτου, μετά του πρώην συζύγου, αποκτηθείσας οικογενειακής στέγης. Η απαίτηση εκτεινόταν και σε χρόνο πριν την έκδοση αμετακλήτου διαζυγίου που στο μεταξύ εξεδόθη.
Η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή.
Τα ζητήματα που πραγματεύτηκε η απόφαση είναι τα ακόλουθα:
- Η οικογενειακή στέγη υφίσταται μέχρι την αμετάκλητη λύση του γάμου, μετά την οποία παύει αυτοδικαίως να υφίστανται για το μέλλον τόσο οι προσωπικού , όσο και οι περιουσιακού χαρακτήρα συνέπειες που επιφέρει η σύναψη του γάμου, όπως μία πχ απόφαση που ρυθμίζει τη χρήση της οικογενειακής στέγης.
- Μετά τη λύση του γάμου, επί συγκυριότητος, ενυπάρχει κοινωνία δικαιώματος και διεκδίκηση των δικαιωμάτων εξ αυτής με τις κλασικές διατάξεις του εμπραγμάτου και ενοχικού δικαίου (στην τελευταία περίπτωση εντάσσεται και η προκειμένη υπόθεση).
- Επί αποκλειστικής χρήσης δικαιώματος σε αστικό ακίνητο, η ωφέλεια που δικαιούται να απαιτήσει ο κοινωνός το μερίδιο του οποίου χρησιμοποιείται από συγκοινωνό του, κρίνεται βάσει των μισθωτικών συνθηκών της περιοχής όπου ευρίσκεται το ακίνητο, και εξευρίσκεται βάσει του μισθώματος που θα ήτο δυνατόν να καταβληθεί από μισθωτή που θα έκανε χρήση το μεριδίου αυτού (Ειρ Ελευσ 41/1996 Αρχ Ν 47/578).
- Εν προκειμένω κρίθηκε ότι από την αποδοθείσα μισθωτική αξία ως αποζημίωση χρήσης, η εναγομένη οφείλει το ¼ αυτής (δοθέντος ότι ως προς το υπόλοιπο ποσοστό χρήση του ακινήτου ποιούν τα τρία παιδιά της που συγκατοικούν μαζί της).
- Η διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ έχει βάσιμη εφαρμογή όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου που προηγήθηκε ή η πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε, καθιστούν μη ανεκτή τη μεταγενέστερη άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις. Εν προκειμένω προβάλλαμε ότι η προγενέστερη συμπεριφορά του ενάγοντος ήταν τέτοια που ερμηνευόμενη, υποδήλωνε ότι δεν θα ασκήσει το δικαίωμά του (αναφέραμε τα περιστατικά) και ως εκ τούτου διαμορφωνόταν ευλόγως μία δυσχερώς επανορθώσιμη κατάσταση έναντι της εναγομένης, κατόπιν ασκήσεως της αγωγής του, ισχυρισμός μας όπως που δεν έγινε δεκτός (ΟλΑΠ 2/2019 ΝΟΜΟΣ).
- Δεν επιδικάσθηκε αποζημίωση χρήσης για το διάστημα προ αμετακλήτου αποφάσεως διαζυγίου.
Η αγωγή καίτοι μερικώς δεκτή, εν τούτοις το διατακτικό της κατ’ αποτέλεσμα προσέδωσε επιτυχία στην εναγομένη.
