Επί υποθέσεως του γραφείου μας που αφορούσε σε πλημμελή εκτέλεση έργου (διατάξεων επί συμβάσεως έργου 681 ΑΚ και πώλησης 513 ΑΚ) επί οικοδομήματος εκ μέρους του εργολάβου, σημειώνουμε τα ακόλουθα:
Επρόκειτο για σύμβαση εργολαβίας με το σύστημα της αντιπαροχής που φέρει το χαρακτήρα μικτής σύμβασης δηλαδή της πώλησης (με την οποία επιδιώκεται η μεταβίβαση κυριότητος του διαμερίσματος και η παράδοσή του στον αγοραστή κατά το άρθρο 513 ΑΚ) και της μισθώσεως ή άλλως συμβάσεως έργου (κατά το άρθρο 681 ΑΚ) με την οποία επιδιώκεται η κατά ορισμένο τρόπο κατασκευή του υπό κατασκευή διαμερίσματος ή οικίας, με κύριο ή τουλάχιστον ισότιμο το χαρακτήρα της μισθώσεως έργου.
Τα αγωγικά περιστατικά αφορούσαν σε κατασκευαστική ατέλεια του διαμερίσματος κατά παράβαση τόσο των συμφωνηθέντων όσο και του κώδικα δέουσας τέχνης και επιμέλειας (lege artis) κατά την εκτέλεση της σύμβασης εκ μέρους του εργολάβου, με άμεση αιτιώδη συνάφεια να σημειώνεται σε τακτά χρονικά σημεία πλημμύρα μετά από βροχοπτώσεις στο υπόγειο της κατοικίας. Το πρόβλημα αυτό γνωστοποιείτο στον εργολάβο ο οποίος μετέβαινε προς επιπόλαιη αποκατάσταση του προβλήματος το οποίο εξακολουθούσε υφιστάμενο, σε χρόνο και πέραν της παράδοσης του έργου και για διάστημα τουλάχιστον πενταετίας, οπότε και έπαυσε προσερχόμενος αδυνατώντας να το αποκαταστήσει.
Το αίτημα της αγωγής μας εστιάστηκε στην αναζήτηση της δαπάνης που εκπονήθηκε εκ μέρους του εργοδότη, προκειμένου να αποκατασταθεί η πλημμέλεια αυτή και να καταστεί βιώσιμη η κατοικία.
Η επιχειρηματολογία του εργολάβου εστιάστηκε, πέραν των ουσιαστικών επιχειρημάτων του που άπτονταν της κατασκευαστικής αρτιότητος του έργου – τα οποία εν τούτοις απερρίφθησαν από το αρμόδιο δικαστήριο ως ουσιαστικώς αβάσιμα – στην ένσταση παραγραφής εκ του άρθρου 693 ΑΚ που αφορά στην δεκαετή παραγραφή των αξιώσεων του εργοδότη προς τον εργολάβο εξαιτίας ελλείψεων του έργου, αρχόμενη από την τυπική και ουσιαστική παράδοση του έργου όταν αυτό αφορά ακίνητα ή άλλα οικοδομήματα και τούτο διότι πράγματι υπήρχε στην προκειμένη περίπτωση ουσιαστική παράδοση του έργου στον εργοδότη σε χρόνο πέραν της δεκαετίας αποδεικνυόμενο με δημόσιο έγγραφο. Συγκεκριμένα υποστήριξε ότι παρήλθε διάστημα άνω της δεκαετίας από την παράδοση του έργου έως και την άσκηση της αγωγής μας και συνακόλουθα η αξίωση του εργοδότη υπέκυψε σε παραγραφή.
Επίσης προέβαλε και την ανεπιφύλακτη παραλαβή και έγκριση του έργου εκ του άρθρου 692 ΑΚ όπου ο εργολάβος απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη για τις ελλείψεις του έργου, εκτός κι αν αυτές δε μπορούσαν να διαπιστωθούν με κανονική εξέταση όταν έγινε η παραλαβή του έργου ή αν ο εργολάβος τις απέκρυψε με δόλο. Προς αντίκρουση προβάλλαμε την εξαίρεση του άρθρου αυτού, ότι δηλαδή δεν ήτο δυνατόν να διαγνωστούν οι ατέλειες αυτές με κανονική εξέταση κατά το χρόνο παραλαβής, αλλά ανεφάνησαν αργότερα.
Κατά της ενστάσεως παραγραφής προβάλλαμε την αντένσταση διακοπής της παραγραφής εκ του άρθρου 260 ΑΚ καθώς από την συμπεριφορά του εργολάβου να προσέρχεται και να προσπαθεί να διορθώσει την ατέλεια, συνάγεται αναγνώριση της αξίωσης του εργοδότη και συνακόλουθα και των λοιπών αξιώσεων του εργοδότη που διακόπτουν την παραγραφή. Η διακοπή διαρκεί όσο συνεχίζεται η προσπάθεια διόρθωσης και ξαναρχίζει μετά την ενδεχόμενη αποτυχία της.
Η απόφαση που εκδόθηκε εν τέλει διέγνωσε την πληρότητα της επιχειρηματολογίας μας και έκανε δεκτή την αγωγή του πελάτου μας εργοδότη επιδικάζοντάς του το αιτούμενο ποσόν.
