Σε υπόθεση του γραφείου μας εκπροσωπώντας την εναγομένη πλευρά του συζύγου, κρίθηκε κατ’ έφεσιν και κατά παραδοχή των προβαλλομένων ισχυρισμών μας, ότι τα φερόμενα ως δανεισθέντα χρήματα από προσωπικά δάνεια της συζύγου προς τον σύζυγο κατά την περίοδο της έγγαμης συμβίωσής τους για την ανοικοδόμηση της κατοικίας τους και την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών, δεν ήταν προϊόν δανείου. Κατόπιν αυτού η αγωγή της αντιδίκου απερρίφθη ως ουσία αβάσιμη κατά απόλυτη επιτυχία των νομικών χειρισμών μας.
Τα θέματα που πραγματεύτηκε η απόφαση ήταν:
- Η παραδεκτή άσκηση αντέφεσης (από πλευράς νικήσαντος διαδίκου) κατ’ αναλογική εφαρμογή του άρθρου 516 παρ. 2 ΚΠολΔ μόνον για ζητήματα που κρίνονται από το δικάσαν δικαστήριο και είναι ΑΝΑΓΚΑΙΑ για τη διάγνωση της διαφοράς και όχι για πλεοναστικώς κριθέντα ζητήματα που γίνονται από το ίδιο δικαστήριο προς υποβοήθηση της κρίσης του (ΑΠ 136/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 869/2017, ΑΠ 1226/2012, Εφ Θεσ 8/2006 Αρ..2006, 1259 κά). Στο σημείο αυτό να διευκρινισθεί ότι υπεβλήθη αντέφεση εκ μέρους μας για επικουρική αιτιολογία της πρωτοδίκου αποφάσεως και απερρίφθη με το ανωτέρω σκεπτικό, καταλογίζοντάς μας δικαστική δαπάνη.
- Μεταξύ συζύγων ενυπάρχει ηθική αδυναμία απόκτησης εγγράφου αποδείξεως κατά την εξαίρεση του άρθρου 394 παρ. 1β ΚΠολΔ.
- Η ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος θα πρέπει να προβάλλεται σε σχέση και με γεγονότα που υποδηλώνουν την αδράνεια και όχι μόνον με την επίκληση του μακρού χρόνου αδράνειας άσκησης δικαιώματος
- Η παραγραφή της συμβάσεως δανείου συμβαίνει εντός μηνός από της καταγγελίας αυτής και όχι από της συνάψεως (άρθρα 249,251,807ΑΚ και αντί πολλών ΑΠ 1058/1982 ΕλΔνη 24,213/ ΕφΑθ 10683/1991 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
- Η παραδεκτή προβολή των πραγματικών αγωγικών ισχυρισμών για τη σύναψη δανείου, περιλαμβάνει μόνον το γεγονός δανεισμού των χρημάτων δίχως άλλες ιστορικές αναφορές, όπως διαλαμβάνει το άρθρο 806 ΑΚ.
Η δικαστική δαπάνη επιβάρυνε τον αντίδικο.
