Απόφαση Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ν. 702/77, που δικαιώνει ασφαλισμένο, κατά παραδοχή της αρχής επιλογής ενός ασφαλιστικού φορέα , που χειρίστηκε το γραφείο μας με επιτυχία:
Πράγματι έκανε δεκτή την αρχή επιλογής ενός ασφαλιστικού φορέα εκ μέρους του ασφαλισμένου, κατά την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 39 ν. 2084/1992 (Α 165) για τα πρόσωπα που υπάγονται για πρώτη φορά στην υποχρεωτική ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα από 1/1/1993 και μετά και που ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο της ένδικης υπόθεσης και κατά το αίτημα της ασκηθείσας προσφυγής μας. Τα πρόσωπα αυτά (νέοι ασφαλισμένοι) υπάγονται υποχρεωτικά, σε έναν μόνον φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο, σε ένα φορέα επικουρικής ασφάλισης, σε ένα φορέα ασφάλισης ασθενείας και σε ένα φορέα ασφάλισης πρόνοιας. Συνεπώς αν για κάποιον ασφαλισμένο αυτής της κατηγορίας, συντρέχουν οι προϋποθέσεις για υποχρεωτική ασφάλισή του, σε περισσότερους από έναν ασφαλιστικούς φορείς που χορηγούν της ίδιας κατηγορίας παροχές, λόγω της ίδιας ιδιότητος ή απασχόλησης, ή λόγω διπλής απασχόλησης, ο ασφαλισμένος αυτός θα ασφαλιστεί υποχρεωτικά σε έναν μόνον φορέα, τον οποίο θα επιλέξει ο ίδιος επί τη βάσει των υποκειμενικών περιστατικών και των οικονομικών επιβαρύνσεων, τις οποίες συνεπάγεται κάθε ασφάλιση (ΣτΕ 1889/2011/ 4196/2000, 1203/1996 κά), με ΥΔ που υποβάλλεται στους εργοδότες και στους φορείς ασφάλισης.
Το δικαίωμα επιλογής ασκείται μέσα σε προθεσμία έξι μηνών από το χρονικό σημείο κατά το οποίο δημιουργείται κάθε φορά η υποχρέωση ασφάλισης στο δεύτερο ασφαλιστικό φορέα, ενώ σε περίπτωση μη υποβολής δήλωσης μέσα στην προθεσμία αυτή των έξι μηνών, ισχύει καταρχήν ο κανόνας ότι η υποχρεωτική ασφάλιση χωρεί στο φορέα που υπάγεται η ασφάλιση ή αυταπασχόληση ή η ιδιότητα που αναλήφθηκε για πρώτη φορά (ΣτΕ 40/2014, 2067/2010, 523/2009).
Ως τέτοιος νοείται ο φορέας στον οποίο ήδη υπάγεται ο ασφαλισμένος κατά τον κρίσιμο χρόνο ανάληψης της δεύτερης απασχόλησης- και όχι ο ασφαλιστικός φορέας- στον οποίο αυτός ασφαλίστηκε για πρώτη φορά. Από όλα αυτά συνάγεται ότι σε περίπτωση που ασφαλισμένος υπαχθεί αρχικώς σε ασφαλιστικό φορέα λόγω άσκησης συγκεκριμένης δραστηριότητος και ακολούθως ζητήσει την εξαίρεσή του εκ του φορέα αυτού, λόγω ανάληψης μισθωτής απασχόλησης και ασφάλισής του σε διαφορετικό ασφαλιστικό φορέα, όταν για οποιαδήποτε αιτία διακοπεί η απασχόληση, για την οποία ασφαλίστηκε στον επιλεγέντα φορέα, επανέρχεται αυτοδικαίως στην ασφάλιση του αρχικού φορέα. Εφόσον δε, μετά την επαναφορά του στην ασφάλιση μόνον του αρχικού ασφαλιστικού φορέα, αναλάβει εκ νέου εργασία ασφαλιστέα σε άλλο φορέα και επιθυμεί την εξαίρεσή του από την ασφάλιση του αρχικού φορέα, απαιτείται για τον σκοπό αυτό να υποβάλει νέα σχετική αίτηση με τα απαραίτητα δικαιολογητικά, εντός της εξάμηνης προθεσμίας του άρθρου 39, μη ισχύουσας στην περίπτωση αυτή της αρχικής εξαίρεσης.
Περαιτέρω με την υποπαράγραφο ΙΑ 1 της παρ. ΙΑ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 (Α 85) προστέθηκαν εδάφια στην ως άνω παρ. 2 του άρθρου 39 ν. 2084/1992 και ορίστηκε ότι: Σε περίπτωση που προκύπτει υποχρεωτική ασφάλιση το ΙΚΑ ΕΤΑΜ και στον ΟΑΕΕ, ο ασφαλισμένος υπάγεται υποχρεωτικά στον ΟΑΕΕ, για το σύνολο του χρόνου της παράλληλης απασχόλησης, χωρίς δικαίωμα επιλογής ασφαλιστικού φορέα, εφόσον ο χρόνος ασφάλισης στο ΙΚΑ ΕΤΑΜ υπολείπεται των 25 ημερών ασφάλισης κατά μήνα. Πρόσωπα που εξαιρέθηκαν από την υποχρεωτική ασφάλιση του ΙΚΑ ΕΤΑΜ ή του ΟΑΕΕ με τις διατάξεις του άρθρου 39 ν. 2084/1992, όπως αυτές ίσχυσαν μέχρι την συμπλήρωσή τους από τις διατάξεις του παρόντος, επανεξετάζονται με τις διατάξεις του νόμου αυτού μετά τη λήξη της χορηγηθείσας εξαίρεσής τους.
Κατόπιν αυτών προσφύγαμε κατά απορριφθέντος αιτήματος του ασφαλισμένου, περί επιλογής ασφαλιστικού φορέα, και ζητήσαμε την ακύρωση σχετικής πράξεως του φορέα αυτού, με το αιτιολογικό ότι δε διανύθηκε εις αυτόν ασφαλιστικός χρόνος μεγαλύτερος των 25 ημερών. Πράγματι κατά τον κρίσιμο χρόνο υποβολής αιτήσεως επιλογής εκ μέρους του ασφαλισμένου, δεν είχε ακόμη θεσμοθετηθεί το όριο της ασφάλισης 25 ημερομισθίων ανά μήνα, ως προϋπόθεση για τη στοιχειοθέτηση δικαιώματος επιλογής ασφαλιστικού φορέα και κατά συνέπεια ο ασφαλισμένος δικαιώθηκε με την αναγνώριση του εξαιρεθέντος ασφαλιστικού διαστήματος στον ασφαλιστικό φορέα που επέλεξε, πετυχαίνοντας την ακύρωση της σχετικής πράξης του ασφαλιστικού φορέα που αρνείτο να τον ασφαλίσει και τον απέπεμπε εξ αυτού του λόγου, στέλνοντάς τον στον άλλον ασφαλιστικό φορέα μισθωτών για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
