-ΑΚΥΡΩΣΗ ΠΕΕ και ΠΕΠΕΕ άλλοτε ΙΚΑ και ήδη ΕΦΚΑ υπό ΤΔΕ επιβληθείσες.
-ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΜΕ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΤΙΚΟ ΝΟΜΟ, ΔΕΝ ΣΤΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ, ΑΛΛΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.
Kατόπιν παραδεκτής και κατ’ ουσίαν γενομένης δεκτής προσφυγής του γραφείου μας που ασκήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ακυρώθηκε απόφαση Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (ΤΔΕ) ΙΚΑ ΕΤΑΜ και ήδη ΕΦΚΑ, που κατελόγισε με Πράξεις Επιβολής Εισφορών (ΠΕΕ) και Πράξεις Επιβολής Προσθέτων Εισφορών (ΠΕΠΕΕ) αντίστοιχες εισφορές εργαζομένου εις βάρος του εντολέα μας εργοδότη.
Η αιτία των εισφορών αυτών μετά από μακρά και έντονη αντιδικία με τον εργαζόμενο στα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια κρίθηκε αμετακλήτως ότι δεν υφίστατο για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, καθόσον ο τελευταίος είχε υποπέσει σε τέλεση ποινικού αδικήματος επιδιώκοντας να προσδώσει στην εργασιακή του σχέση διαφορετική, της πραγματικής, νομική υπόσταση, ως εκ της οποίας και επεβλήθησαν οι εν λόγω εισφορές κατ’ εκείνο το χρονικό διάστημα. Παρουσίασε δηλαδή ότι δεν ευρίσκετο σε γονική άδεια άνευ αποδοχών (που ήτο η πραγματικότητα) αλλά σε κατάσταση μειωμένου ωραρίου, προκειμένου να λάβει ειδική παροχή από τον ΟΑΕΔ, παραποιώντας σχετικό έγγραφο του εν λόγω φορέα. Ο ασφαλιστικός φορέας κατόπιν αυτού, κατελόγισε τις ασφαλιστικές εισφορές του εργαζομένου εις βάρος του εργοδότη.
Ο εργοδότης προσέφυγε στα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια απολύοντας τον εργαζόμενο δίχως αποζημίωση, ως εξ αυτού του λόγου και εν τέλει δικαιώθηκε.
Η δε προσφυγή του κατά των εισφορών αυτών κρίθηκε ότι είναι βάσιμη και επεστράφη το ποσόν στον εργοδότη..
Αξιοσημείωτο είναι στα πλαίσια της ποινικής δίκης το θέμα θέσεως στο αρχείο της ποινικής καταδίκης του εργαζομένου, δυνάμει του τότε ισχύοντος ν. 4198/2013, στα πλαίσια αποσυμφόρησης των δικαστηρίων, γεγονός που επ’ ουδενί αποστερεί την καταδικαστική δικανική κρίση στην προκειμένη περίπτωση (σχηματικά Κονταξή σχολιασμό ΠΚ- άρθρο 114 ΠΚ- όπου αναφέρεται ότι «η παραγραφή της ποινής αφήνει άθικτον την καταδίκη, απλώς έχει ως συνέπεια την μη έκτιση της ποινής».
.
